ಒಟ್ಟು 24 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 22 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ಅದನವರವಧಿಯಿನಜೆದಾ-ಗದು ಬೇಡನೆ ನೃಪತಿ ಮತ್ತೆ ವಿಸ್ಮಯದಿಂ ಕೇಡಳ್ರುದುಮುಸಿರ್ದರ್ ಭವದೊಳ್‌ ಬರ್ದಿದ ಮಾತರಪಿತರರಂ ಪಿತಾಮಹರಿರವಂ
ಅರಸನುಮಾಗಳೆ ನೆತ್ತದಭರದಿಂ ಕೊಳ್ಳೆನುತುಮಿಕ್ಕೆ ನವಿಲಂ ಕೊಳ್ಳೆಂ-ದರೆ ಗೆತ್ತು ಪಿಡಿದುದೆಂಬಾ-ಚರಿ ಕುಕ್ಕರಿ ನೊಂದು ಬೀಟ್ವ ನಂದನಚರನಂ
ಅವಧಾರಿಸಿ ಕೇಲ್ವುದುಮದರವಧಿಯಿನಾಸನ್ನಭವ್ಯನೆಂಬುದನಣೆದಿಂ-ತವರಿಂತು ನುಡಿದರಾತ್ಮನ-ನವಿಕಲ್ಪಂ ನೆನೆಯುತಿರ್ದೆವೆನೆ ಮತ್ತಾತಂ
ಆ ವಿಂಧ್ಯನಗರದೊಳಾ ನಾಯ್ಪಾವಾಯ್ತಾ ನವಿಲುಮೆಯ್ಯಮೃಗಮಾಯ್ತಾ ಎಯ್ಪಾವಂ ಪಗೆಮಿಗೆ ತಿಂದುದು ಬಲ್ಮೇವಂತಿರೆ ಪುಲ್ಲಸರವಿಯಂ ಪುಲಿ ಗೋಣಂ
ಆನ್‌ ಬೆಂದೆನೆಂದು ನವಿಲಂಪಾಣ್ಟೆ ಕನಲ್ಪಡಸಿ ಪೊಯ್ಯೆ ಮೇಗಣ ನೆಲೆಯಿಂದಂ ಬಿರ್ದುದು ಪಚ್ಚೆಯ ಪದ-ಕಂ ಬೀಟ್ವಂತಿರೆ ಸುಧಾಂಶುಬಿಂಬದ ಕೊರಲಿಂ
ಎನೆ ಕೇಳ್ಬು ಮಾರಿದತ್ತಾವನಿಪನವಂಗಭಯರುಚಿ ಬಟೆಕ್ಕಿಂತೆಂದಂಮನಸಿಜನ ಮಾಯೆ ವಿಧಿವಿಳಸನದ ನೆರಂಬಡೆಯೆ ಕೊಂದು ಕೂಗದೆ ನರರಂ
ಕರಮೇಜ್ಸ್‌ಯುಳ್ಳ ಪಿಳ್ಳೆಗ-ಳೆರಡುಮನೋಲಗಿಸಿದಂ ನೃಪಂಗಲ್ಲಿಯ ಮಾ-ದರನಿತ್ತು ಚಂಡಕರ್ಮಂ-ಗರಸನವಂ ನೋಡಿ ಸಲಹು ನೀನೆಂದಿತ್ತಂ
ಕಲ್ಲೊಳ್‌ ಪೊನ್‌ ಪಾಲೊಳ್‌ ಘೃತ-ಮಿಲ್ಲೆನವೇಡುಂಟು ದೇಹದೊಣಗಾತ್ಮನದೇ-ಕಿಲ್ಲ ಕುರುಡಂಂಗೆ ತೋಣದೊ-ಡಿಲ್ಲಪ್ಪದೆ ವಸ್ತು ಭೇದಿಪಂಗಾತ್ಮನೊಳಂ
ಕ್ಷಯಮಂ ಹಿಟ್ಟಿನ ಕೋಟೆಗಿತ್ತು ನವಿಲುಂ ನಾಯಾದರೆಯ್ಯುಂ ವಷಾ-ಹಿಯುಮಾದರ್‌ ಪಗೆ ಸುತ್ತೆ ಮೀನ್‌ ಮೊಸಳೆಯಾದರ್‌ ಪೋಂತುಮಾಡಾದರ-ಲ್ಲಿಯೆ ಪೋಂತುಂ ಪುಲಿಗೋಣರಾದರೆರಡುಂ ಬಲ್ಗೋಟೆಯಾದರ್‌ ತಪ-ಸ್ವಿಯ ಮಾತಿಂಂದಮಳಾದರಟ್ತ್ತೆ ಮಗನುಂ ತಾಯುಂ ಯಶೌಫಪ್ರಿಯರ್‌
ಗುಣಿಗಳ ಗುಣರತ್ನವಿಭೂ-ಷಣಮೆಸೆವುದೆ ವಿಕಳಹೃದಯರಾದವರ್ಗೆ ನೃಪಾಗ್ರಣಿ ಪೇಟ್‌ ತುಪ್ಪೇಣಚೆದ ದರ್ಪಣದೊಳ್ ಪಜ್ಜಳಿಸಲಾರ್ಪುದೇ ಪ್ರತಿಬಿಂಬಂಂ.
ಗೋದಾಮೆಗಂಡ ನವಿಲಂತಾದುದು ಕಾರ್ಗಂಡ ಹಂಸನವೊಲಾದುದಲರ್ವೋದ ಲತೆಗಂಡ ವಿರಹಿವೊಲಾದುದು ದುರ್ನಯದ ಕಾಣ್ಮೆಗೆನ್ನಯ ಚಿತ್ತಂ
ಜವಳಿವೇ*ೆ ಮನುಜರೂಪದಿ-ನವನಿಯೊಳೊಗೆದಂತೆ ಕಾಂತಿ ಮೆ೫ೌದಪುದಿಂದಿಂ-ತಿವರ್ಗಳ ಚೆಲ್ಚಿಕೆ ಕಣ್ಗಳತವರಾಜಮನಿಂದು ಕಂಡೆನೀ ಬಾಲಕರಂ
ಜಿನಸಿದ್ಧ ಸೂರಿದೇಶಿಕಮುನಿಗಳ ಚರಣಂಗಳೆಂಬ ಸರಸಿಜವನಮೀಮನಮೆಂಬ ತುಂಬಿಯೆಜಕಮ-ನನುಕರಿಸುಗೆ ಭಕ್ತಿಯೆಂಬ ನವಪರಿಮಳದಿಂ
ತವಗಂಂಜುವವರ್ಗೆ ತಾವಂಜುವರೆಂಜಲನಾಯ್ಬು ತಿಂಬರೆಂಜಲ ತಾವ್‌ ತಿಂಬವನಿಪರಾದಲ್ಲಿಯೆ ನಾಯ್ನವಿಲಪ್ಪನಿತಾಯ್ತು ನೋಡ ಪಾಪದ ಫಲದಿಂ
ದೆಸೆದೆಸೆಗೆ ನರಶಿರಂ ತೆ-ತ್ತಿಸಿ ಮೆ೫ೌದುವು ಮದಿಲೊಳಬ್ಬೆ ಪೇರಡಪಿನಪೆರ್ಬೆಸನದೆ ಪೊವಗಣ ಜೀವಪ್ರಸರಮಂ ಪಲವು ಮುಖದಿನವಳೋಕಿಪವೋಲ್‌