ಒಟ್ಟು 796 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 280 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ

ಎನಗೆ ನಿಜಮಹಿಮೆಯಂ ನೆ- ಟ್ಪನೆ ಮಾಡುಗೆ ಕೂರ್ತು ವೀರಸೇನಾಚಾರ್ಯರ್‌ ಜಿನಸೇನಾಚಾರ್ಯರ್‌ ಸಿಂ- ಹಣಂದಿಗಳ್‌ ಸಂದ ಕೊಂಡ ಕುಂದಾಚಾರ್ಯರ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಎನಿತೊಳವಪಾಯಕೋಟಿಗ- ಳನೀರ್ಕಂ ಗೇಹಮಲ್ತೆ ದೇಹಮಿದಂ ನೆ- ಟ್ಹನೆ ಪೊತ್ತು ಸುಖಮನಜಸುವ ಮನುಜಂ ಮೊರಡಿಯೊಳೆ ಮಾದುಪಟಮನಜಅಸದಿರಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಎನಿತೊಳವು ಜೀವರಾಶಿಗ- ಳನಿತುಮನೋರಂತೆ ಕೊಂದು ತಿಂದುಂ ತಣಿವಿ- ಲ್ಲೆನೆ ಬರ್ದೆನಿಂದುವರಮಿ- ನೈನಗಿನ್ನೆಂತಪ್ಪ ನರಕಮಿದಿರ್ವಂದಪುದೋ
--------------
ಜನ್ನ
ಎನುತುಂ ಜಾತಿಸ್ಮರನ- ಪ್ಹನಿಮೇಷಂ ಜೀವಿಂತಾಂತ್ಯದೊಳ್‌ ಮುನ್ನೊಗೆದಾ- ಖನ ಬಸಿಖಳ್‌ ಬಂದುದು ಪೋಂ- ಘನ ರೂಪಿಂ ಬೆಳೆದು ಬಟೆಕ ಮದನೋನ್ಮತ್ತಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಎನುತುಂ ಬಂದು ವಿಷಣ್ಣಾ ನನೆಯಂ ಮಾರ್ಗಾವಲಗ್ನ ನೇತ್ರೆಯನುಚ್ಚ್ವಾ ಸ ನಿತಪ್ತಾಧರರುಚಿಯಂ ಮನುಜೇಂದ್ರಾಂಗನೆಯನೆಯ್ದಿ ಕಂಡಿಂತೆಂದಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಎನೆ ಕೇಳ್ಬು ಮಾರಿದತ್ತಾ ವನಿಪನವಂಗಭಯರುಚಿ ಬಟೆಕ್ಕಿಂತೆಂದಂ ಮನಸಿಜನ ಮಾಯೆ ವಿಧಿವಿಳ ಸನದ ನೆರಂಬಡೆಯೆ ಕೊಂದು ಕೂಗದೆ ನರರಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಎನೆ ಮುನಿವಚನದೊಳಂ ನಂ- ದನರೂಳಮಾಗಳೆ ಯಶೋವುತ್ತಿಕಿತಿಪಂ ತೆ- ಳ್ಮನೆ ತಿಳಿದು ಭಾಷು ಸಂಕ- ಲನ ವಧೆಗಿನಿತಾಯ್ತು ದಿಟದಿನೇನೇನಾಗರ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಎಲೆ ದೇವರೆ ಪುತ್ತುಂ ಬ- ತ್ತಲೆಯುಂ ಬಣೆದಿಲ್ಲದೆಂಬರದು ಕಾರಣದಿಂ ನೆಲೆಯಾಂದೆಗನಚ್ಚಿಯವೋ- ಲೆಲೆಮಿಡುಕದೆ ನೆನೆಯುತಿರ್ದಿರೇನಂ ಮನದೊಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಎಲೆ ಸುಲಿದೆಡೆಗಳ್‌ ಕಣ್‌ ಕ- ಣ್ಗೆಲೆಯೆಡೆ ಗಂಟೊಡೆದು ಮೊನಸಿ ನನೆಕೊನೆದು ಮುಗು- ಳಲರ್ದು ಮಟೆದುಂಬಿಗಂ ತೆಂ- ಬೆಲರ್ಗಂ ಮುದ್ದಾದುವಲ್ಲಿ ಪೊಸಮಲ್ಲಿಗೆಗಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಎಳದುಂಬಿ ಸುಟುದು ಸುಟ್ಟರೆ ಗೊಳಿಸುವ ಕತ್ತುರಿಯ ಕಪ್ಪುರಂಗಳ ರಜಮು ಚ್ದಳಿಸಿದುವು ನೀಲಮುತ್ತಿನ ಬೆಳಗಿನ ಕುಡಿ ರಾರಸದಿನಂಕುರಿಸುವವೊಲ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಎಳವೆಳ್ಳಿಂಂಗಳ್‌ ನನೆಗಣೆ ಮಳಯಾನಿಳನಿಲ್ಲಿ ಮೂವರೊಳಗಾರೊ ಕುತೂ- ಹಳಮಾದಪುದೆನ್ನದ ಕ- ಣ್ಹೊಳವೆ ಯಶೋದಧರಕುಮಾರನಂ ಕಾಣಲೊಡಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಏಕೆ ಕನಸೆಂದು ನುಡಿದೆನಿ- ದೇಕಂಬಿಕೆ ಬಲಿಯನೊಡ್ಡಿದಳ್‌ ಕೂಗಿದುದೇ- ಕೀ ಕೃತಕತಾಮ್ರಚೂಡನಿ- ದೇಕೆಂಂದಾಜೆವರಯ್ಯ ವಿಧಿವಿಳಸನಮಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಏದೊರೆಯನಾತ್ಮನೆಂದೊಡ- ನಾದಿಯನಂತಂ ನಿರತ್ಕಯಂ ಚಿನ್ಮಯ ನಿಃ ಪ್ರಾದೇಶಿಕನೆಂಂದಾತನು- ಪಾದೇಯಂ ಮುಕ್ಕಿಮುಕ್ತನುಂ ಪರಮಾತ್ಮಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಒಂದು ಮೃಗಂ ಬೀಟದು ನೋ- ಡಿಂದಿನ ಬೇಟೆಯೊಳೆ ಸಿಂಟನಂ ಕಂಡುದಜೆ- ದೆಂದೊಡೆ ಪರದಂ ಪಾಪಂ ಸಂದಿಸುವುದೆ ಪುಣ್ಯಮೂರ್ತಿಯಂ ಕಾಣಲೊಡಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಒರ್ಮೆ ಯಶೋಮತಿ ಮೃಗಯಾ ನರ್ಮಮನಂ ಪರಸಿ ನಡೆದು ಮೃಗಮಂ ಪಡೆದೊಂ- ದೆರ್ಮೆಯ ಪೋರಿಯನಿಕ್ಕಿದ- ನೂರ್ಮಾರಿಗೆ ಮತ್ತಮದನೆ ಮಹಳಕ್ಕಿತ್ತಂ
--------------
ಜನ್ನ
-->