ಒಟ್ಟು 80 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 70 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ
ನುಣ್ಣುರುಳ ಪೊಳೆವ ಕಪ್ಪುಂಕಣ್ಣಗ್ಗಳಮಾದ ಮೆಯ್ಯ ಬೆಳಗೆಸೆವಿನಮಾಪೆಣಂಡು ರಾಜಲಕಿಯಕಣ್ಗಳ ದೊರೆಯಾಗಿ ಸುಮನೆ ಬಳೆವಿನಮಿತ್ತಲ್
ನೋಡುವ ಕಣ್ಣಳ ಸಿರಿ ಮಾ-ತಾಡುವ ಬಾಯ್ಗಳ ರಸಾಯನಂ ಸಂತಸದಿಂಕೊಡುವ ತೋಳ್ಗಳ ಪುಣ್ಯಂನಾಡಾಡಿಯ ರೂಪೆ ಕುವರ ವಿದ್ಯಾಧರನಾ
ಪರನೃಪರನಲ್ಲದೀ ಪುಮಿಕರನಅಂವುದೆ ಮದ್ಭುಜಾಸಿಯಿದು ಕೈಯಿಕ್ಕಲ್ಕರಿ ಕರಿಗಲ್ಲದಿಉಂಪೆಗೆಪರಿವುದೆ ಹರಿ ಕರಿಯನಲ್ಲದಿಅಿವುದೆ ನರಿಯಂ
ಪುರ್ವೆಂಬ ಜವಳಿಗಟ್ಟಿನಕರ್ವಿನ ಬಿಲ್ಲಿಂಗೆ ಬಿಗಿದ ಮಧುಕರಮಾಲಾಮೌರ್ವಿಯೆನೆ ಮುಗಿದ ಕಣ್ಗಳಪರ್ವುಗೆಯೊಳ್ ಮೆಳೌದುದವರ ತಳ್ಳೆಮೆದುಜುಗಲ್
ಬಸಿದಪುದು ಮೆಯ್ಯರಸಿಗೆಯುಮೊಡಲಟೆದುದಾದೊಡಂ ಮಾಣಳೆ ನಾಯ್ಬಸನಿಗತನಮಂ ಮಾಣ್ಬೀಕಿಸುಗುಳಿಯಂ ಜವನುಮುಯ್ಯಲೇಂ ಪೇಸಿದನೋ
ಬಾಳಲರ್ಗುಡಿ ಪಿಕರುತಿ ಬಾ-ಯ್ಯೇಳಿಕೆ ಮಾಂದಳಿರ ಕೆಂಪು ದೀವಿಗೆಯೆನೆ ಭೂಪಾಳಂ ಬರೆ ಶೋಧಿಪ ವನ-ಪಾಳನವೊಲ್ ಮುಂದೆ ಬಂದುದಂದು ವಸಂಂತಂ
ಭರದಿಂದವರ್ಗಳ ಬೇಂಂಟಮನಿರುಳಿಂದು ಪಗಲ್ ವಸಂಂತನಿರುಳುಂ ಪಗಲುಂಸುರಭಿಶರನಂಗಜಾತಂಗರಟಿಗೆ ಮೆಯ್ಗಾಪು ಮೆ೫ೌಯೆ ಬಿಡದೋಲಗಿಪರ್
ಮಖುಗಿದನಿಳೇಶನಾ ಎರ-ಡಣ ಸಾವಿಂ ತಂದೆ ತಾಯ್ವಿರಟೆದಂತಿರೆ ಕಣ್ವಜೆಯದೊಡಂ ಕರುಳಉಯದೆಮಖನಗಿಸದಿರ್ಪುದೆ ಭವಾಂತರವ್ಯಾಮೋಹಂ
ಮಗನ ಮೊಗಮಂ ನೀಡುಂಂ ನೋಡುತ್ತು ಮಟ್ಕಜುಳುರ್ಕೆಯಿಂದುಗುವ ಮೊಲೆವಾಲ್ ಪುಣ್ಯಸ್ನಾನಾಂಬುವಾಗೆ ಪದಾಬ್ಬದಿಂನೆಗಪಿ ಪಲವಪ್ಪಾ ಶೀರ್ವಾದಂಗಳಿಂದಮರ್ದಪ್ಪಿ ಜೋಲ್ಬುಗುವ ಕುರುಳಂ ತಿರ್ದುತ್ತು ಮಿಂತೆದಳಂದಿನ ಭಂಗಿಯಂ
ಮದನನ ಮಾಅಂಕದ ಚೆಂ-ದದ ಗಂಡನಮೃತದನ್ನಳತ್ತೆಯನಿವಳೋ-ವದೆ ಕೊಂದಳ್ ಪಾಪಂ ಲೆ-ನದು ಪಾತಕಿ ಪುಟೆತೊಡಲ್ಲದೇಂ ಸತ್ತಪಳೇ
ಮನದನ್ನಳಪ್ಪ ಕೆಳದಿಗೆಮನಮಂ ಮುಂದಿಟ್ಟು ಬಟುಕ ಕಲುಪಿದೊಡವಳಾತನ ರೂಪುಗಂಡು ಕಣ್ಣಂಮನಕ್ಕ ಮುದ್ಗಾರವೆತ್ತು ಭೋಂಂಕನೆ ಮಗುಳ್ಳಳ್
ಮನಮಿರೆ ಪುರ್ವಿನ ಮೊದಲೊಳ್ಮನದೊಳಗಿರೆ ವಾಯು ಕರಣತತಿ ವಾಯುವಿನೊಳ್ಕುನಿದಿರೆ ಪದ್ಮಾಸನದೊಳ್ತನುವಿರೆ ಯೋಗೀಂದ್ರ ನಾತ್ಮ ಚಿಂತೆಯೊಳಿರ್ದಂ
ಮನಸಿಜ ಕಲ್ಪಲ ತಾನಂದನಮೆನೆ ಬಿಂಕಕ್ಕೆ ಕೊಂಕಿದಬಲಾಜನಮಂಂನನೆಕೊನೆವೋಗಿಸುತಿರ್ಪುದುಮನುಜ ಮನೋಭವ ಣವದ್ವಿಳಾಸವಸಂತಂ ಕ್ಷ
ಮಾಡದೊಡೆ ತಾಯ್ಗೆ ಮರಣಂಮಾಡಿದೊಡೆನ್ಕೊಂದು ಗತಿಗೆ ಕೇಡಿಂದೇನಂಮಾಡುವೆನೆಂದಾಂದೋಳಮನಾಡೆ ಮನಂ ತಮಮನಪ್ಪು ಕಯ್ದ ನಿಳೇಂ
ಮಾರಿ ಮಾಲಯಾನಿಳಂ ನವನೀರಜವನಮೆಂಬ ಕೆಂಡದೊಳ್ ದಂಡನಮ-ಸ್ಕಾರದೆ ಬಂಂದಪನಿತ್ತವ-ಧಾರಿಪುದೆಂಬಂತಿರುಲಿದುವರಗಿಳಿ ಬನದೊಳ್..