ಒಟ್ಟು 416 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 220 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ

ಆ ಗಂಡನನಪ್ಪಿದ ತೋಳ್‌ ಪೋಗಂಡನನಪ್ಪುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಬಿದಿಯಂ ಮೂಗಂಂ ಕೊಯ್ಬಿಟ್ಟಿಗೆಯೊಳ್‌ ಪೋಗೊರಸದೆ ಕಂಡೆನಾದೊಡೇಂ ಬಿಟ್ಟಪೆನೇ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ಚಂಡಮಾರಿ ಲೋಚನ ಗೋ ಚರತನುವಾಗಿ ಕುವರನಂ ಬಂದಿಸಿ ನೀ ನಾಚಾರ್ಯನೆಯೆಂದಿಂತಿರೆ ಸೂಚಿಸಿದಳ್‌ ನೆರೆದ ಜಾತ್ರೆ ನೆಉ್‌ ಕೇಳ್ವಿನೆಗಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ದೇವಿಯ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಮೊಳೆ ವೋದೆಳವೆಖೆ ಸಿರದ ಗಾಳಮುರಿಯುಯ್ಯರಲೆ ಕೈ- ವೋದಸುಕೆ ಕೋಕಿಲದ್ದನಿ ಮೂದಲೆಯುಲಿಯಾಗೆ ಬಂದುದಂದು
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ನೃಪತಿ ಬಳಿಕ ತಾಯುಂ ತಾನುಂ ಚಂಡಿಕೆಯ ಪೂಜೆಗೆಂದೆಟ್ಟಂದಂ ನಾನಾ ವಿಧದರ್ಚನೆಯಿಂ ಮಾನೋಮಿಯ ಮುಂದೆ ಬಂದ ಭೌಮಾಷ್ನಮಿಯೊಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ನೃಪನ ಸಭೆಯೊಳಖಳಕ- ಳಾ ನಿಷುಣರ ನಟ್ಟನಡುವೆ ಬೊಟ್ಟಿತ್ತಿ ಗೆಲಲ್‌ ತಾನೆ ಚತುರ್ವಿಧ ಪಂಡಿತ ನೇನೆಂಬುದೊ ಸುಕವಿ ಭಾಳಲೋಚನನಳವಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ಮಾತನ್ನೆ ಗಮಿರ್ಕೆಲೆ ಭೂಮೀಶ್ವರ ನಿನಗೆ ಪಥ್ಯಮಾವುದದಂ ಮಾ- ಡಾಮೂಲಚೂಲಮೆಮಗೆ ತ- ಳಾಮಲಕಂ ಭವನಿಬದ್ಧಮವಿಟಸಿತೆಮ್ಮಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ಯತಿಗಾಯತಿಗಿಡೆ ಕೌ- ಳೇಯಕತಿ ನೃಪತಿ ಕೆಳರ್ದು ಮುಳಿದುರ್ಚಿದ ಕೌ- ಕ್ಷೇಯಕದೆ ಪೊಯ್ಯರೆಯ್ದೆ ವಿ ನೇಯಂ ಕಲ್ಕಾಣಮಿತ್ರನೆಂಬ ಪರದಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ರಾಜಕುಮಾರಂ ಬಟೆ ಕಾ ರೂಪಿನ ಪೆಂಡಿರಿಂತು ಕಟೆಬಾದೊಡೆ ಚಿಃ ಕೂರಿಸುವ ಕೂರ್ಪ ಮಾತಂಂ ಮಾರಿಗೆ ಕುಡು ಸಿರಿಯನೊಟ್ಟಿ ಸುಡು ಹೋಗೆಂಂದಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ರುಷಿಯ ಚರಣಕಮಲಮ- ನಾರಾಧಿಸಲೆಂದು ಬಂದು ಕಂಡೆಡೆವೊಕ್ಕು- ರ್ವೀರಮಣ ದುರ್ಬಲಸ್ನ ಬ- ಲೋ ರಾಜಾ ಎನ್ನದಿವರ್ಗೆ ಮುಳಿವುದೆ ಮರುಳೇ ಅಲ್ಲ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ರೌದ್ರಹತಿಗೆ ತವೆ ಸಂ ಸಾರಂ ತತ್ಪುರದ ಪೊಟಗೆ ಪುಟ್ಟಿದುವಂತಾ ಸೈರಿಭಮುಂ ಪೋಂತುಂ ಪೊಲ- ಗೇರಿಯ ಮಾದಿಗರ ಮನೆಯ ಕೋಟೆಯ ಬಸಿಉಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ವಿಂಧ್ಯನಗರದೊಳಾ ನಾಯ್‌ ಪಾವಾಯ್ತಾ ನವಿಲುಮೆಯ್ಯಮೃಗಮಾಯ್ತಾ ಎಯ್‌ ಪಾವಂ ಪಗೆಮಿಗೆ ತಿಂದುದು ಬಲ್‌ ಮೇವಂತಿರೆ ಪುಲ್ಲಸರವಿಯಂ ಪುಲಿ ಗೋಣಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ವಿಕಟಾಂಂಗನೊಳಂತಾ ದೇವಿಗೆ ರುಚಿಯಾಗೆ ರತಿಫಲಾಸ್ವಾದನದೊಳ್‌ ಬೇವಂ ಮೆಚ್ಚಿದ ಕಾಗೆಗೆ ಮಾವಿಳಿದಪ್ಪಂತೆ ಪತಿಯೊಳಿಳಿದಾಯ್ತು ಮನಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆಗಳ್‌ ತಂದೆಯ ತಪದು- ದ್ಯೋಗಂ ತಡವಾಗದಂತೊಡಂಬಟ್ಟು ಮಹೀ ಭೋಗಕ್ಕನುಜ ಯಶೋಧರ ನಾಗಿರೆ ಬಟೆಕಭಯರುಚಿಯುಮನುಜೆಯ ಸಹಿತಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆಗಳ್‌ ಬಾಳ್‌ ನಿಮಿರ್ದುದು ತೋಳ್‌ ತೂಗಿದುದು ಮನಂ ಕನಲ್ಟು ದಿರ್ವರುಮನೆರ ಟ್ಟಾಗಂ ಮಾಡಲ್‌ ಧೃತಿ ಬಂ ದಾಗಳ್‌ ಮಾಣೆಂಬ ತೆಅದೆ ಪೇಸಿದನರಸಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆಡು ಕುಣಿ ಕೋಟು ಕೋಣನ ಕೂಡಿದ ಪಿಂಡೊಳಉ್‌ ಪೆಳಆ್‌ ಮಾರ್ದನಿಯಿಂದಂ ಕೂಡೆ ಬನಮಟಬ್ತುದುರ್ವರೆ ಬೀಡೆಯಿನೆರ್ದೆಯೊಡೆದುದವಣ ಕೋಟಲೆಗಾಗಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
-->