ಒಟ್ಟು 293 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 184 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ

ಅಮೃತಮತಿಯೆತ್ತ ರೂಪಾ ಧಮನಷ್ಟಾವಂಕನೆತ್ತ ಚಿತ್ರಮಪಾತ್ರೇ ರಮತೇ ನಾರೀ ಎಂಬುದು ಸಮನಿಸಿದುದು ಬೆಂದ ಬಿದಿಗೆ ಕಣ್ಣಿಲ್ಲಕ್ಕುಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಅರಸನ ಮೂದಲೆ ಮನದೊಳ- ಗಿರೆ ಮೇಳಿಸಿಕೊಂಡು ಬಂದು ಪಾಶಕಿ ಕೊಂದಳ್‌ ಬೆರಗಿಂ ಗಂಡನ ನಾ ಸ್ತೀ- ಚರಿತಮದೇಂ ಕಳೆಯಂರಿದು ಪೆಂಡಿರ ಕೃತಕಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಅರಸನುಮಾಗಳೆ ನೆತ್ತದ ಭರದಿಂ ಕೊಳ್ಳೆನುತುಮಿಕ್ಕೆ ನವಿಲಂ ಕೊಳ್ಳೆಂ- ದರೆ ಗೆತ್ತು ಪಿಡಿದುದೆಂಬಾ- ಚರಿ ಕುಕ್ಕರಿ ನೊಂದು ಬೀಟ್ವ ನಂದನಚರನಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಅಲ್ಲಿಯೆ ಪೋಂತಪ್ಪದುವುದು ಮೆಲ್ಲನೆ ತೆನೆ ತೀವಿ ಸುಟಿಯೆ ಕಂಡೊರ್ಮೆ ಮಹೀ ವಲ್ಲಭನುಂ ಬೇಂಟೆಯೊಳಡ- ಗಿಲ್ಲದೆ ಬರುತೆಚ್ಚನಿದಿರೊಳಜಗರ್ಭಿಣಿಯಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಅಳವಡೆ ಭುಜದೊಳ್‌ ಮೃಗಮದ ತಿಳಕದವೊಲ್‌ ಸಕಲಧರಣಿ ಯೌವನ ಭೂಪಾ ವಳಿಯನೆ ತಿರ್ದುವನಾ ನೃಪ ಕುಳಶೇಖರನಮೃತಮತಿಯ ಮುಖದರ್ಪಣಗೊಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಅಳಿಪುಳ್ಳೊಡೆ ನೊಡಿಜುದೊಡ ನಟೆವುದೆ ಪೆಣ್‌ ತಪ್ಪಿ ನಡೆಯ ಚಿಃ ಕಿಸುಗುಳಮೆಂ ದುಃಖಖವುದೆ ಗೆಲ್ಲಂ ಗೊಂಡಾ ಪುಟು ಪುಟ್ಟುವ ನರಕದೊಳಗೆ ಬೀಟ್ವನೆ ಚದುರಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಅವಧಾರಿಸಿ ಕೇಲ್ವುದುಮದ ರವಧಿಯಿನಾಸನ್ನಭವ್ಯನೆಂಬುದನಣೆದಿಂ- ತವರಿಂತು ನುಡಿದರಾತ್ಮನ- ನವಿಕಲ್ಪಂ ನೆನೆಯುತಿರ್ದೆವೆನೆ ಮತ್ತಾತಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಅವರ ಗುಣಮವರ ಸಂಯಮ- ಮವರ ತಪಶ್ಚರಣಮೆಂಬುದವರಿವರಳವ ಲ್ಲವರ ಪೆಸರ್ಗೊಂಡ ನಾಲಗೆ ಸವಿದಅಿಯದು ಬಟಿಕ ತಾಯ ಮೊಲೆವಾಲ್ಪನಿಯಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ಕಥೆ ಮತ್ತೆಂತೆಂದೊಡಿ ಳಾಕಾಂತೆಗವಂತಿ ವಿಷಯಮಾಸ್ಕದವೊಲ್‌ ಶೋ ಭಾಕರಮಾಯ್ತದಯೊಳ್‌ ನಾ ಸಾಕುಟ್ಮಳದಂತೆ ಮೆಜೌಪುದುಜ್ಜೇನಿಪುರಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ದೇವಿಯ ಜಾತ್ರೆಗೆ ಮೊಳೆ ವೋದೆಳವೆಖೆ ಸಿರದ ಗಾಳಮುರಿಯುಯ್ಯರಲೆ ಕೈ- ವೋದಸುಕೆ ಕೋಕಿಲದ್ದನಿ ಮೂದಲೆಯುಲಿಯಾಗೆ ಬಂದುದಂದು
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ಯತಿಗಾಯತಿಗಿಡೆ ಕೌ- ಳೇಯಕತಿ ನೃಪತಿ ಕೆಳರ್ದು ಮುಳಿದುರ್ಚಿದ ಕೌ- ಕ್ಷೇಯಕದೆ ಪೊಯ್ಯರೆಯ್ದೆ ವಿ ನೇಯಂ ಕಲ್ಕಾಣಮಿತ್ರನೆಂಬ ಪರದಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ರುಷಿಯ ಚರಣಕಮಲಮ- ನಾರಾಧಿಸಲೆಂದು ಬಂದು ಕಂಡೆಡೆವೊಕ್ಕು- ರ್ವೀರಮಣ ದುರ್ಬಲಸ್ನ ಬ- ಲೋ ರಾಜಾ ಎನ್ನದಿವರ್ಗೆ ಮುಳಿವುದೆ ಮರುಳೇ ಅಲ್ಲ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ರೌದ್ರಹತಿಗೆ ತವೆ ಸಂ ಸಾರಂ ತತ್ಪುರದ ಪೊಟಗೆ ಪುಟ್ಟಿದುವಂತಾ ಸೈರಿಭಮುಂ ಪೋಂತುಂ ಪೊಲ- ಗೇರಿಯ ಮಾದಿಗರ ಮನೆಯ ಕೋಟೆಯ ಬಸಿಉಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ವಿಂಧ್ಯನಗರದೊಳಾ ನಾಯ್‌ ಪಾವಾಯ್ತಾ ನವಿಲುಮೆಯ್ಯಮೃಗಮಾಯ್ತಾ ಎಯ್‌ ಪಾವಂ ಪಗೆಮಿಗೆ ತಿಂದುದು ಬಲ್‌ ಮೇವಂತಿರೆ ಪುಲ್ಲಸರವಿಯಂ ಪುಲಿ ಗೋಣಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಆ ವಿಪ್ರಘೋಷಣಂಂ ಸ್ಮೃತಿ ಗಾವಹನ ನಿದಾನಮಾದವೋಲಜ Waeso ಭಾವಿಸಿದುದಾನ್‌ ಯಶೋಧರ ದೇವನೆ ಎನ್ಮಾತ್ಮಜಂ ಯಶೋಮತಿಯೀತಂ
--------------
ಜನ್ನ
-->