ಒಟ್ಟು 740 ಕಡೆಗಳಲ್ಲಿ , 1 ಕವಿಗಳು , 286 ಪದ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಈ ಪದವನ್ನು ಬಳಸಿರುತ್ತಾರೆ

ಚರಿಗೆಗೆ ಬೀಯ್ಕೊಡೆ ಗುರುಗಳ ಚರಣಕ್ಕಾ ಯುಗಳಮೆಣಗಿ ಪೊಅಮಟ್ಟಾಗಳ್‌ ತರುಣ ವನಹರಿಣಯುಗಮಂಂಂ ತರಕ್ಷು ಪಿಡಿವಂತೆ ಚಂಡಕರ್ಮಂ ಪಿಡಿದಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಚಲದ ಬಲದೆಸಕದಿಂ ಸಲೆ ನಿಲೆ ನಾಲ್ಕುಂ ದೆಸೆಯ ಮೂಜುವರೆ ರಾಯರ ಮುಂಂ- ದಲೆಯೊಳಗುಂದಲೆಯೆನೆ ನಿಂ- ದಲೆವುದು ತೇಜಂ ಪ್ರತಾಪ ಚಕ್ರೇಶ್ವರನಾ
--------------
ಜನ್ನ
ಜನಕಂ ಯಶೋಧರಂ ಪಿ- ಟ್ಟಿನ ಕೋಟೆಯನಟೆದು ಕಟೆದು ನಿಲೆಯ್ಮಾನಾ- ಡಿನ ಪೋರಿ ಪೋಂತು ಕುಕ್ಕುಟ- ಮನೆ ಪುಟ್ಟಿದನೀಗಳಭಯರುಚಿಯಾಗಿರ್ದಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಜವಳಿವೇ*ೆ ಮನುಜರೂಪದಿ- ನವನಿಯೊಳೊಗೆದಂತೆ ಕಾಂತಿ ಮೆ೫ೌದಪುದಿಂದಿಂ- ತಿವರ್ಗಳ ಚೆಲ್ಚಿಕೆ ಕಣ್ಗಳ ತವರಾಜಮನಿಂದು ಕಂಡೆನೀ ಬಾಲಕರಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಜಿನಸಿದ್ಧ ಸೂರಿದೇಶಿಕ ಮುನಿಗಳ ಚರಣಂಗಳೆಂಬ ಸರಸಿಜವನಮೀ ಮನಮೆಂಬ ತುಂಬಿಯೆಜಕಮ- ನನುಕರಿಸುಗೆ ಭಕ್ತಿಯೆಂಬ ನವಪರಿಮಳದಿಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಜೀವದಯೆ ಎಂಬುದೆಮ್ಮಯ ಮಾವನ ಪೆಸರಿರ್ದ ನಾಡೊಳಿರದಾತಂಗಂ ದೇವಗತಿಯಾಯ್ತು ಸೋದರ- ರ್ಗಾ ವೈಭವಮಾಯ್ತು ಧರ್ಮದಿಂದಾಗದುದೇಂ
--------------
ಜನ್ನ
ಜೀವದಯೆ ಜೈನಧರ್ಮಂ ಜೀವಹಿತಂ ನಂಬುವವರ್ಗೆ ಹಿಂಸೆಯ ಮೋಹಂ ಭಾವಿತಮೆ ತಪ್ಪಿನುಡಿದಿರ್‌ ಕಾವರೆ ಕಣೆಗೊಳ್ವೊಡಬ್ಬೆ ಬಾರಿಪರೊಳರೇ
--------------
ಜನ್ನ
ತಜೌದೊಡೆ ಕಡೆದೊಡೆ ಸೀಳ್ದೊಡೆ ಪೊಜಮಡುವುದೇ ಕಿಚ್ಚು ಕಾಷ್ಠದಿಂ ಪೊಸೆಯಲೊಡಂ ಪೊಃ೫ಮಡುವುದಂತೆ ಜೀವಂ ಪೆಅತೊಡಲಿಂ ತೋಹುಗುಂ ವಿವೇಕಕ್ರಿಯೆಯಿಂ
--------------
ಜನ್ನ
ತಡವಾದಪ್ಪುದು ಪೌರರ್‌ ಕುಡುವೇಟ್ಟುದು ಹಲವು ಜೀವರಾಶಿಯ ಬಲಿಯಂ ನಡೆಯೆನೆ ಹಸಾದಮಾಗಳೆ ಪಿಡಿತಾರದೆ ಮಾಣರೆನ್ನ ಕಿಂಕರರೆನುತುಂ
--------------
ಜನ್ನ
ತನಗರಸುವೆರಸು ಪುರಜನ ಮನಿತುಮಿಷಂ ಚೈತ್ರಮೆಂಬ ತಿಂಗಳೊಳಖಿಳಾ- ರ್ಚನೆವೆರಸು ಜಾತ್ರ ನೆರೆಯದೊ- ಡನಿತುಮ ನೊರ್ಮೊದಲೆ ವಿಳಯದೊಳ್‌ ನೆರೆಯಿಸುವಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ತನುವಾರ್ಗಮಶುಚಿ ಶುದ್ಧಾ- ತ್ಮನೆ ಶುಚಿ ಕಾಗೆಯವೊಲೇನೊ ಮಿಂಂದವನೇಂ ಶು- ಸಂಸ್ಕಾರಶತೇನಾ- ಪಿನ ಗೂಥಃ ಕುಂಕುಮಾಯತೇ ಎಂದಜೆಯೆಯಾ
--------------
ಜನ್ನ
ತನುಸೋಂಕಾಲಿಂಗನ ಚುಂ ಬನದೆ ಸುರತದಿಂ ಸವಿ ರತಪ್ರೌಢಿಯಿನಾ ತನುವಂ ಮ್‌ೌಯಿಸೆ ಅಣಿಯದೆ ಮನೋಜನಾಡಿಸುವ ಜಂತ್ರದಂತಿರೆ ನೆರೆದರ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ತರಿಸಿ ಪರಿಶುದ್ದಿ ಗೆಯ್ದದ- ನಿರಿಸಿದೊಡಾ ಪಾರ್ವರುಂಡು ತಣಿದೆರ್ದಯಶೋಣ- ಧರ ಚಂದ್ರಮತಿಗಳೊಸೆದು- ಣ್ದರೆ ಸಗ್ಗದ ಸುಖಮನೆಂದೊಡೋಹೋ ಎಂದರ್‌
--------------
ಜನ್ನ
ತಲೆಯಿಂ ಕುಕ್ಕೂಕೂ ಎಂ ಬುಲಿ ನೆಗೆದುದು ಕೂಗಿ ಕರೆವ ದುರಿತಂಗಳ ಬ ಲ್ಲುಲಿಯೆನೆ ಪಿಟ್ಟಿನ ಕೋಟೆಯ ತಲೆಯಂ ಹಿಡಿವಂತಿರಟ್ಟೆ ಪಾಣಿದುದಿನಿಸಂ
--------------
ಜನ್ನ
ತಳಮನುಡಿದಿಡುವ ಕಣ್ಣಂ ಕಳೆದೇಣಂಪ ಕರುಳ ತೋರಣಂಂಗಟ್ಟುವ ಕಾ ಲ್ಲ ಳನುರಿಪಿ ನತ್ತರಾ ಕೂ- ವ್ಲಿ ಳನಡುತಿಹ ವೀರರೆತ್ತ ನೋಟಸ್ಬೊಡಮದಉೊಳ್‌
--------------
ಜನ್ನ
-->